Steidl and Domeniconi

Guitarist Pavel Steidl was born in 1961 in (ex-) Czechoslovakia. He studied the guitar in Prague with Milan Zelenka and Stepan Rak. In 1982 he embarked on an international career after winning the first prize in Radio France International Guitar Contest (Paris). In 1987 he made the decision to settle in the Netherlands. Apart from being a guitar soloist, he also composes for guitar. His most popular works are Lambada für Elise and …and You, Too, Go to Ithaca? (both share the same humorist character).

In his recital he often uses period instruments, such as copies of the 19th century romantic guitar, anytime he interprets works of the respective period. Moreover, while playing music, he employs face and body gestures in a very characteristic and striking way in order to enhance the performance of music phrases. In certain works, he exercises the technique of overtone or throat singing, i.e. singing harmonics with the use of the larynx, the pharynx and the oral cavity (cf. the video below).

His discography includes works by Mertz, Coste, Paganini et. al. He teaches in guitar festivals worldwide.

Ο κιθαρίστας Pavel Steidl γεννήθηκε το 1961 στην (πρώην) Τσεχοσλοβακία. Σπούδασε κιθάρα στην Πράγα με τον Milan Zelenka και τον Stepan Rak. Το 1982 ξεκίνησε τη διεθνή καριέρα του αφού κατέκτησε την πρώτη θέση στο Διεθνή Διαγωνισμό Κιθάρας του Radio France στο Παρίσι. To 1987 αποφάσισε να εγκατασταθεί στην Ολλανδία. Πέρα από σολίστας, είναι και συνθέτης για κιθάρα με πιο γνωστά του έργα το Lambada für Elise και το …and You, Too, Go to Ithaca? (και τα δύο με χιουμοριστικό χαρακτήρα).

Στις συναυλίες του χρησιμοποιεί συχνά όργανα εποχής, όπως αντίγραφα ρομαντικής κιθάρας του 19ου αιώνα, όταν ερμηνεύει έργα εκείνης της εποχής. Επίσης, είναι χαρακτηριστικός ο τρόπος που χρησιμοποιεί τις εκφράσεις του προσώπου του αλλά και διάφορες χειρονομίες για να αποδώσει παραστατικά τις μουσικές φράσεις. Σε κάποια έργα ενώ παίζει, χρησιμοποιεί και την τεχνική του overtone singing ή throat singing, δηλαδή τραγούδισμα αρμονικών με χρήση του λάρυγγα, του φάρυγγα και της στοματικής κοιλότητας! (βλ. και το video)

Στη δισκογραφία του περιλαμβάνονται έργα των Mertz, Coste, Paganini και άλλων. Διδάσκει σε Φεστιβάλ σε όλον τον κόσμο.

http://www.pavelsteidl.com

Composer Carlo Domeniconi was born in 1947 in Cesena of Italy. He started learning music at the age of 13. He graduated from Rossini Conservatorio of Pesaro and carried on with composition studies in 1966 at the Berlin University of Arts. In Berlin he worked as music teacher for 20 years. Then he traveled to Turkey, where he dived in the music tradition, attracted by the local culture. In Istanbul he undertook the initiative of founding the first guitar department in the Conservatory. The influence of Turkish music is particularly evident in his most famous work Koyunbaba (meaning shepherd in Turkish). Other important works for guitar are Three studies for the spirit, Sonatina Mexicana, Prana, Circus Music, Water Music, Malamatina and others.

Ο συνθέτης Carlo Domeniconi γεννήθηκε το 1947 στη Cesena της Ιταλίας. Ξεκίνησε μαθήματα μουσικής όταν ήταν 13 ετών. Αποφοίτησε από το Ωδείο Rossini του Pesaro και συνέχισε σπουδές σύνθεσης το 1966 στο University of Arts του Βερολίνου. Εργάστηκε εκεί 20 χρόνια ως καθηγητής. Στη συνέχεια ταξίδεψε στην Τουρκία, όπου εντρύφησε στη μουσική παράδοση γοητευμένος από την κουλτούρα του τόπου. Στην Κωνσταντινούπολη πρωτοστάτησε στην ίδρυση τμήματος κιθάρας στο Ωδείο. Οι επιρροές από την τούρκικη μουσική οδήγησαν στη σύνθεση του διασημότερου έργου του Koyunbaba (βοσκός στα τούρκικα). Άλλα σημαντικά έργα του Domeniconi για κιθάρα είναι Three studies for the spirit, Sonatina Mexicana, Prana, Circus Music, Water Music, Malamatina κ.ά.

http://www.my-favourite-planet.de/carlodomeniconi/index.html

Pavel Steidl plays Hommage à Jimi Hendrix by Carlo Domeniconi

 

Rojas and Barrios

Berta Rojas was born in 1966 in Paraguay. She studied classical guitar with Eduardo Fernandez in Escuela Universitaria de Música of Uruguay. Thanks to the scholarship “Fellow of the Americas” awarded to her by the Kennedy Center for the Performing Arts, she managed to continue her guitar studies on a postgraduate level in Peadoby Institute (John Hopkins University, Baltimore) under the tutelage of Manuel Barrueco. She was twice candidate for the Latin Grammy. She has appeared in important venues such as New York Carnegie Hall, London South Bank Center, Washington Kennedy Center, Dublin National Concert Hall and others. She has recorded a lot and has been honored many times by the Paraguayan State. She is actively involved in the promotion of Paraguayan music and Latin American music in general.

Η Berta Rojas γεννήθηκε το 1966 στην Παραγουάη. Σπούδασε κλασική κιθάρα με τον Eduardo Fernandez στο Escuela Universitaria de Música της Ουρουγουάης, συνεχίζοντας σε μεταπτυχιακό επίπεδο με τον Manuel Barrueco στο Peabody Institute (Johns Hopkins University, Baltimore), χάρη στην υποτροφία “Fellow of the Americas” από το Kennedy Center for the Performing Arts. Υπήρξε δύο φορές υποψήφια για το βραβείο Latin Grammy. Έχει εμφανιστεί σε σημαντικούς συναυλιακούς χώρους, όπως το Carnegie Hall της Νέας Υόρκης, το South Bank Center του Λονδίνου, το Kennedy Center της Washington, το National Concert Hall του Δουβλίνου κ.ά. Έχει πλούσια δισκογραφία και έχει τιμηθεί πολλάκις από το κράτος της Παραγουάης. Ασχολείται συστηματικά με την προώθηση της μουσικής της Παραγουάης και γενικότερα της λατινοαμερικάνικης μουσικής.

www.bertarojas.com

Composer Agustín Barrios  (1885 – 1944) was from Paraguay. When he commenced composition and guitar studies, he used to transcribe works by Chopin, Beethoven and Bach, in order to cultivate his compositional aptitude. So the fact that many influences by those composers are evident in his works doesn’t come as a surprise. His deep religiosity and traditional Latin American music are also important influential factors in his compositional output.

In 1910 he left his native country to give recitals in Argentina. His success was so immense that he returned after 14 years of touring in Brazil, Chile, Uruguay, Mexico and Cuba! Later his fame expanded to Europe. He was the first Latin American music personality who was recognized in Europe as a very important guitarista and composer.

Ο συνθέτης Agustín Barrios  (1885 – 1944) ήταν από την Παραγουάη της Αμερικής. Ξεκίνησε να σπουδάζει σύνθεση και κιθάρα και μάλιστα για να εξασκήσει τις συνθετικές του ικανότητες, μετέγραφε έργα των Bach, Beethoven και Chopin. Οι επιρροές αυτών των συνθετών είναι φανερές στα έργα του. Επηρεάστηκε επίσης από το θρησκευτικό του συναίσθημα και από την παραδοσιακή λατινοαμερικάνικη μουσική.

Το 1910 έφυγε από την Παραγουάη για να δώσει συναυλίες στην Αργεντινή, όμως ήταν τόσο μεγάλη η επιτυχία που έλειπε τελικά για 14 χρόνια, κάνοντας περιοδεία σε Βραζιλία, Χιλή, Ουρουγουάη, Μεξικό και Κούβα! Αργότερα έγινε γνωστός και στην Ευρώπη. Ήταν ο πρώτος Λατινοαμερικάνος κιθαρίστας και συνθέτης που αναγνωρίστηκε στην Ευρώπη ως ιδιαίτερα σημαντικός.

Berta Rojas plays Allegro Solemne (3rd part from La Catedral) by Agustin Barrios

Bungarten and Rodrigo

Frank Bungarten was born in 1958 in Germany. He started playing the guitar during the ’60s, due to the rock spirit of the era. When he was 17 years old, he enrolled in the classical guitar department of Köln Music Academy. Karl Heinz-Böttner, Hubert Käppel and Oscar Ghiglia where his teachers. In 1981 he was awarded first prize in Granada Guitar Competition.

He plays in recitals all over the world. He has studied and recorded the solo violin works by Johann Sebastian Bach, in his own transcriptions. His CDs have been awarded the Prize of German Music Critics. In 2005 and 2011 he was named “Instrumentalist of the Year”. Currently he is a guitar professor in the Hannover University of Music, Theatre and Media. 

O Frank Bungarten γεννήθηκε το 1958 στη Γερμανία. Ξεκίνησε να ασχολείται με την κιθάρα τη δεκαετία του ’60, επηρεασμένος από τη ροκ μουσική της εποχής. Στα 17 του γράφτηκε στο τμήμα κλασικής κιθάρας στην Μουσική Ακαδημία της Κολωνίας. Καθηγητές του ήταν οι Karl Heinz-Böttner, Hubert Käppel και Oscar Ghiglia. Το 1981 κατέλαβε την 1η θέση στο Διαγωνισμό Κιθάρας της Granada. Δίνει ρεσιτάλ σε όλον τον κόσμο. Έχει μελετήσει και ηχογραφήσει τα έργα για σόλο βιολί του Johann Sebastian Bach, σε δικές του διασκευές για κιθάρα. Τα CD του έχουν τιμηθεί με το Βραβείο των Γερμανών Μουσικοκριτικών. Το 2005 και το 2011 τιμήθηκε με το βραβείο “Instrumentalist of the Year”. Είναι καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Μουσικής, Θεάτρου και Media του Ανόβερου.

www.frankbungarten.de 

Joaquin Rodrigo was a Spanish composer of the 20th century (1901 – 1999). He was blinded in the age of 3. He started composition classes in Valencia and continued in Paris Ecole Normale under Dukas. During the Spanish Civil War, he lived and worked in France and Germany. After the premiere of the famous Concierto de Aranjuez – his first concert – his fame as a composer started to grow considerably in Spain. He was a pianist and he often traveled the globe for recitals and lectures. He has been honored by many Universities and Academies. The most important distinction was the hereditary title “Marqueses de los Jardines de Aranjuez”. Rodrigo enrichened the guitar repertoire with important works (Fantasía para un gentilhombre, Tres Piezas Españolas, Un tiempo fue Itálica famosa, Invocación y Danza κ.ά.), although he wasn’t a guitarist himself. His musical style is idiolectic and is quite different from his contemporary dominant music schools of Europe.

Ο Joaquin Rodrigo ήταν Ισπανός συνθέτης του 20ου αιώνα (1901 – 1999). Τυφλώθηκε όταν ήταν τριών χρονών. Ξεκίνησε μαθήματα σύνθεσης στη Valencia και συνέχισε στην Ecole Normale του Παρισιού με τον Dukas. Στη διάρκεια του Ισπανικού Εμφύλιου Πολέμου, ζούσε και εργαζόταν στη Γαλλία και τη Γερμανία. Μετά την πρεμιέρα του πρώτου του κοντσέρτου, του διάσημου Concierto de Aranjuez για κιθάρα και ορχήστρα, άρχισε να αποκτά μεγάλη φήμη ως συνθέτης στην Ισπανία. Ο ίδιος ήταν πιανίστας και ταξίδευε συχνά σε όλον τον κόσμο, δίνοντας ρεσιτάλ και διαλέξεις. Τιμήθηκε από πολλά Πανεπιστήμια και Ακαδημίες με σημαντικότερη την απονομή του κληρονομικού τίτλου “Marqueses de los Jardines de Aranjuez”. O Rodrigo εμπλούτισε το ρεπερτόριο της κλασικής κιθάρας με σημαντικά έργα (Fantasía para un gentilhombre, Tres Piezas Españolas, Un tiempo fue Itálica famosa, Invocación y Danza κ.ά.), αν και δεν ήταν ο ίδιος κιθαρίστας. Το μουσικό του ύφος είναι ιδιάζον και διαφοροποιείται σημαντικά από τα σύγχρονά του κυρίαρχα μουσικά ρεύματα της Ευρώπης.

Frank Bungarten plays Un tiempo fue Itálica famosa (Κάποτε ήταν μια φημισμένη Itálica) by Joaquin Rodrigo

NOTE: Itálica was a famous roman town near Seville. It was situated in the Spanish north, that explains the vivid flamenco character of this piece. Nowadays, the ruins of this town are a touristic sight.

ΣΗΜ.: Η Itálica ήταν μια φημισμένη ρωμαϊκή πόλη κοντά στη Σεβίλλη. Η τοποθεσία της στο νότο της Ισπανίας εξηγεί και τον έντονο χαρακτήρα flamenco του έργου. Τα ερείπια της πόλης αποτελούν σήμερα τουριστικό αξιοθέατο.

Masters and Piazzolla

Astor Piazzolla was born in Argentina (1921 – 1992). In 1924 his family moved in New York. He was not a guitarist himself but a child-prodigy in bandoneon, a type of accordion. He studied composition with Alberto Ginastera in Buenos Aires and Nadia Boulanger in Paris with scholarship.

Piazzolla transformed the traditional tango of his country which had started showing signs of decay, creating Nuevo Tango. Nuevo Tango was the product of Piazzolla’s talent, infused with the classical music techniques, without losing the special tango character. Although at first, Piazzolla’s innovative spirit became a target of aggressive critique by his fellow countrymen, gradually his music gained acceptance and worldwide recognition.

Many of his works have been transcribed for guitar. His original compositions for the instrument are the following:

Histoire du tango (Η ιστορία του τανγκό) for flute and guitar
Tango Suite for guitar duo
Cinco Piezas for guitar solo

Ο Astor Piazzolla γεννήθηκε στην Αργεντινή (1921-1992). Το 1924 η οικογένεια του μετακόμισε στη Νέα Υόρκη. Ο ίδιος δεν ήταν κιθαρίστας αλλά παιδί-θαύμα στο bandoneon, ένα είδος ακορντεόν. Σπούδασε σύνθεση με καθηγητές τον Αργεντινό Alberto Ginastera στο Buenos Aires και τη Nadia Boulanger στο Παρίσι με υποτροφία.

Ο Piazzolla μεταμόρφωσε το παραδοσιακό tango της χώρας του που είχε αρχίσει να παρακμάζει, δημιουργώντας το “Nuevo Tango”, δηλαδή το Νέο Τάνγκο. Αυτό το πέτυχε συνδυάζοντας το συνθετικό του ταλέντο με τις τεχνικές της κλασικής μουσικής και τον ιδιαίτερο χαρακτήρα του tango. Αν και αρχικά δέχτηκε οξεία κριτική στη χώρα του, σταδιακά το έργο του έγινε διάσημο και αγαπητό σε όλον τον κόσμο.

Πολλά έργα του έχουν διασκευαστεί για κιθάρα αλλά έχει επίσης γράψει τα εξής πρωτότυπα έργα για κιθάρα:

Histoire du tango (Η ιστορία του τανγκό) για φλάουτο και κιθάρα
Tango Suite για δύο κιθάρες
Cinco Piezas (5 Kομμάτια) για σόλο κιθάρα

Martha Masters was born in the U.S.A. in 1972. After completing her bachelor and master in Peabodz Conservatory of Baltimore with Manuel Barrueco as her tutor, she undertook doctoral studies in University of Southern California (PhD in Musical Arts under Scott Tennant).

Her career took a fly in 2000, when she won the first prize in GFA and Andres Segovia guitar competitions. Recitals all over the world and CDs followed her success.

She teaches guitar at California State University Fullerton, at Loyola Marymount University of Los Angeles and in international masterclasses. She is also President of the Guitar Foundation of America.

H Martha Masters γεννήθηκε στις Η.Π.Α. το 1972. Αφού τελείωσε τις προπτυχιακές και μεταπτυχιακές της σπουδές στο Peabody Conservatory της Βαλτιμόρης με το διάσημο σολίστα Manuel Barrueco, συνέχισε στο University of Southern California, ολοκληρώνοντας το διδακτορικό της στις μουσικές τέχνες με τον Scott Tennant.

Η καριέρα της απογειώθηκε όταν το 2000 κέρδισε το πρώτο βραβείο στους διεθνείς διαγωνισμούς του Guitar Foundation of America και Andres Segovia (Linares, Ισπανία). Ακολούθησαν περιοδείες σε όλον τον κόσμο και CD με πολύ καλές πωλήσεις.

Πέρα από τη διδασκαλία κιθάρας στο California State University Fullerton, στο Loyola Marymount University του Los Angeles και σε διεθνή masterclass, η Martha Masters είναι επίσης Πρόεδρος του Guitar Foundation of America, του οργανισμού που προωθεί την κλασική κιθάρα στην Αμερική και σε όλον τον κόσμο.

www.marthamasters.com

Martha Masters plays Milonga del angel (tango)

by Astor Piazzolla

Villadangos and Torroba

 –

Victor Villadangos was born in Buenos Aires. He completed the classical guitar diploma studies in Conservatorio Juan José Castro, where he is now a teacher. He has recorded six solo CDs and he is active as a soloist and teacher all over the world. Currently he is considered as the top guitarist of Argentina. He has collaborated with important orchestras of Latin America, such as the Cuba Symphony Orchestra and the Montevideo Philharmonic as well as with string quartets. He has been honored for his artistic achievement with the “Diploma al Mérito” from Fundación KONEX, a not-for-profit cultural institution of Argentina.

O Victor Villadangos γεννήθηκε στο Buenos Aires της Αργεντινής. Πήρε δίπλωμα κλασικής κιθάρας από το Conservatorio Juan José Castro της πόλης, όπου και διδάσκει σήμερα. Έχει ηχογραφήσει έξι solo CD και δίνει ρεσιτάλ και masterclass σε όλον τον κόσμο. Αυτήν τη στιγμή είναι ο κορυφαίος κιθαρίστας της Αργεντινής. Έχει εμφανιστεί με σημαντικές ορχήστρες της Λατινικής Αμερικής, όπως η Συμφωνική Ορχήστρα της Κούβας και η Φιλαρμονική Ορχήστρα του Montevideo αλλά και με κουαρτέτα εγχόρδων. Έχει τιμηθεί για τα καλλιτεχνικά του επιτεύγματα με το βραβείο “Diploma al Mérito” (Δίπλωμα Τιμής) από το Fundación KONEX, ένα μη-κερδοσκοπικό πολιτιστικό ίδρυμα της Αργεντινής.

http://www.villadangos.com.ar/

Federico Moreno Torroba (1891 – 1982) was a Spanish composer, conductor and music critic of the 20th century. He was born in Madrid. His first music teacher was his own father, who played the organ. Although Torroba wasn’t a guitarist, his friendship with Segovia gave him the impetus to compose for the guitar. Sonatina, Castillos de España and Piezas características are some of the most important works of the guitar repertoire. He has also composed guitar concerts. In his music, he retains a conservative style, rejecting the modern techniques of his era. He has adopted expressive elements from the Spanish musical tradition (like Rodrigo or Turina).

Ο Federico Moreno Torroba (1891 – 1982) είναι Ισπανός συνθέτης, μαέστρος και μουσικοκριτικός του 20ου αιώνα. Γεννήθηκε στη Μαδρίτη. Ξεκίνησε μαθήματα μουσικής με τον πατέρα του, που ήταν οργανίστας (έπαιζε δηλαδή εκκλησιαστικό όργανο, organ). Αν και ο ίδιος δεν ήταν κιθαρίστας, η φιλία του με τον κιθαρίστα Segovia του έδωσε το έναυσμα για να συνθέσει για το όργανο. Έτσι, η Sonatina, τα Castillos de España και τα Piezas características είναι πολύ σημαντικά έργα του ρεπερτορίου της κιθάρας (έχει γράψει και άλλα έργα). Επίσης, συνέθεσε και κοντσέρτα για κιθάρα και ορχήστρα. Στη μουσική του επέλεξε να μην υιοθετήσει τις μοντέρνες τεχνικές του 20ου αιώνα, αλλά διατήρησε ένα πιο συντηρητικό στυλ, αντλώντας εκφραστικά στοιχεία και από την μουσική παράδοση της Ισπανίας (όπως και ο Rodrigo ή ο Turina).

Victor Villadangos plays Allegro, the 3rd part of Sonatina by Federico Moreno Torroba

Gallén and Jose

Ricardo Gallén is a Spanish guitarist. He started music lessons when he was only 4 years old! He attended music course in various conservatoires of Spain (Cordoba, Madrid, Granada). He continued in Mozarteum of Salzburg and in Munich Hochschule für Musik (Eliot Fisk, Joaquin Clerch). He was first-prize winner in many important international guitar competitions (Andrés Segovia and Alhambra).

He teaches the guitar in Franz Liszt Music Academy in Weimar and in Extremadura University in Spain. Until 2009 he served as an assistant of Eliot Fisk in the Mozarteum.

Gallén has chosen a rather unusual playing position for ergonomical purposes: he sits cross-legged, placing the guitar on his right leg!

Recently he released a CD with Johann Sebastian Bach’s complete lute works.

O Ricardo Gallén (*1972, Γκαγιέν) είναι Ισπανός κιθαρίστας. Ξεκίνησε μαθήματα όταν ήταν μόλις 4 ετών! Σπούδασε μουσική σε διάφορα Ωδεία της Ισπανίας (Cordoba, Μαδρίτη, Γρανάδα), συνεχίζοντας στο Mozarteum του Salzburg και στη Μουσική Ακαδημία του Μονάχου (Hochschule für Musik) με καθηγητές τον Eliot Fisk και το Joaquin Clerch. Έχει κερδίσει το 1ο βραβείο σε σημαντικούς διεθνείς διαγωνισμούς όπως ο Διεθνής Διαγωνισμός Andrés Segovia και ο Διεθνής Διαγωνισμός της Alhambra.

O Gallén είναι καθηγητής κιθάρας στη Μουσική Ακαδημία “Franz Liszt” της Βαϊμάρης (Γερμανία) και στο Πανεπιστήμιο της Extremadura στην πατρίδα του, την Ισπανία. Μέχρι το 2009 δίδασκε στο Mozarteum ως βοηθός του Eliot Fisk.

Αξίζει να παρατηρήσουμε την όχι και τόσο συνηθισμένη στάση που έχει επιλέξει ο Gallén όταν παίζει: κάθεται σταυροπόδι και τοποθετεί την κιθάρα στο δεξί πόδι!

Πρόσφατα κυκλοφόρησε το CD του με τα άπαντα για λαούτο του Johann Sebastian Bach.

http://www.ricardogallen.com/

Antonio José (1902 – 1936) was a Spanish composer and conductor. He studied the organ initially in his hometown Burgos and then in Madrid Conservatoire with a scholarship from Burgos. His teacher, the French composer Maurice Ravel had supposedly stated for him that he had the potential to become the most important Spanish composer of the 20th century. His music remained forgotten until the 80’s. He managed to compose many works, although he died very young (he was murdered by the fascist government). He wrote his first composition when he was 14 years old. He loved the traditional music of Burgos. He was even given the National Music Award for his remarkable ethnomusicological work (he had collected a wide variety of traditional songs).

His most famous work is the only work he has ever composed for classical guitar! It is the guitar sonata with four movements: I. Allegro Moderato, II. Minuetto, III. Pavana triste, IV. Final.

An impressionistic style is discernible in his music, however his music language is often a modern one.

José was a friend with the writer Federico García Lorca and the painter Salvador Dalí.

O Antonio José (1902 – 1936, Χοσέ) ήταν Ισπανός συνθέτης και μαέστρος. Σπούδασε εκκλησιαστικό όργανο αρχικά στη γενέτειρα του, το Burgos και συνέχισε τις σπουδές του στο Ωδείο της Μαδρίτης με υποτροφία του Burgos. Ο Γάλλος συνθέτης και δάσκαλος του José, ο  Maurice Ravel λέγεται ότι δήλωσε για αυτόν ότι είχε την προοπτική να γίνει ο σημαντικότερος Ισπανός συνθέτης του 20ου αιώνα. Στην πραγματικότητα η μουσική του έμενε ξεχασμένη μέχρι τη δεκαετία του ’80. Αν και πέθανε πολύ νέος (δολοφονήθηκε από τη φασιστική κυβέρνηση της εποχής), έγραψε πολλά έργα. Έγραψε την πρώτη του σύνθεση όταν ήταν 14 χρονών. Αγαπούσε την παραδοσιακή μουσική της πατρίδας του, του Burgos και μάλιστα του απονεμήθηκε το Εθνικό Βραβείο Μουσικής για τα παραδοσιακά τραγούδια που είχε συλλέξει.

Το πιο γνωστό του έργο είναι το μοναδικό που έχει γράψει για σόλο κιθάρα! Πρόκειται για τη Sonata που περιλαμβάνει τέσσερα μέρη: Ι. Allegro Moderato, II. Minuetto, III.Pavana triste, IV. Final.

Η μουσική του έχει επιρροές από το ιμπρεσιονιστικό στυλ, όμως συχνά ξεφεύγει προς μια πιο μοντέρνα γλώσσα.

Ο José έκανε παρέα με το συγγραφέα Federico García Lorca και με το ζωγράφο Salvador Dalí.

O Ricardo Gallén plays Final, the last part of Sonata (1933) by Antonio José

Marchione and Brouwer

Leo Brouwer (*1939) is a Cuban composer, guitarist and conductor. He began studying music in Cuba. At first he was an autodidact in composition. In 1959 he won a scholarship for studying guitar at Hatford University and composition at Juilliard School of New York. He has composed film music and has taught composition at Havana Municipal Conservatory. During the 60s he was a pioneer of modern music in Havana. In the early 80s his solo career was disrupted due to a hand injury. In 1981 he was appointed conductor of the Cuba Symphonic Orchestra. The Cuban State has honored him with the highest distinction “Felix Varela” for his contribution to culture. In his compositions three phases are evident: the nationalistic with traditional melodies and classic forms, the avant-garde with modernistic elements and the “new simplicity” phase. He has composed many guitar works, boosting the guitar repertoire. Among the most notable are Elogio de la Danza, Sonata, Tres Apuntes, El Decamerón Negro and others.

Ο Leo Brouwer (*1939) είναι Κουβανός συνθέτης, κιθαρίστας και μαέστρος. Ξεκίνησε τις μουσικές του σπουδές στην Κούβα. Στην αρχή ήταν αυτοδίδακτος στη σύνθεση. Το 1959 κέρδισε μια υποτροφία για σπουδές κιθάρας στο Πανεπιστήμιο του Hartford και σύνθεσης στη φημισμένη Juilliard School της Νέας Υόρκης. Έχει γράψει πολλά κινηματογραφικά soundtrack και έχει διδάξει σύνθεση στο Δημοτικό Ωδείο της Αβάνας. Υπήρξε ένας από τους πρωτοπόρους της μοντέρνας μουσικής στην Αβάνα τη δεκαετία του 60. Στις αρχές της δεκαετίας του ’80 η σολιστική του καριέρα διακόπηκε απότομα, λόγω ενός τραυματισμού στο χέρι. Το 1981 ορίστηκε ως μαέστρος της Συμφωνικής Ορχήστρας της Κούβας. Έχει τιμηθεί από το κράτος της Κούβας με την υψηλότερη διάκριση “Felix Varela” για την προσφορά του στον πολιτισμό. Στις συνθέσεις του ο Brouwer πέρασε από τρεις φάσεις: η εθνικιστική με χρήση παραδοσιακών μελωδιών και κλασικών μουσικών μορφών, η avant-garde με έντονα μοντερνιστικά στοιχεία και η φάση της ‘νέας απλότητας’. Έχει γράψει πολλά έργα για κιθάρα, εμπλουτίζοντας σημαντικά το σύγχρονο ρεπερτόριο του οργάνου. Κάποια από τα σημαντικότερα είναι τα εξής: Elogio de la Danza, Sonata, Tres Apuntes, El Decamerón Negro κ.ά.

Carlo Marchione is an Italian guitarist. He was born in Rome in 1964. He started the guitar in Italy when he was 10 years old. Mario Gangi, a great guitarist, educator and composer was one of his teachers. Currently he teaches the guitar at Maastricht Conservatoire, at Lovran Music Academy and in several international masterclasses. Additionaly, he is professor emeritus at Leipzig Hochschule für Musik und Theater. Carlevaro, Domeniconi and Duarte have dedicated some of their pieces to him. He has also transcribed ‘forgotten’ works by Telemann and Scarlatti for guitar.

Ο Carlo Marchione είναι Ιταλός κιθαρίστας. Γεννήθηκε στη Ρώμη το 1964. Ξεκίνησε μαθήματα κιθάρας από 10 ετών στην Ιταλία. Ένας από τους καθηγητές του ήταν ο Mario Gangi (μεγάλος κιθαρίστας, παιδαγωγός και συνθέτης της κιθάρας). Διδάσκει στο Ωδείο του Maastricht (Ολλανδία), στην Μουσική Ακαδημία του Lovran της Κροατίας και παραδίδει master class σε όλον τον κόσμο. Επίσης, είναι επίτιμος καθηγητής στη Hochschule für Musik und Theater της Λειψίας. Συνθέτες όπως ο Carlevaro, ο Domeniconi και ο Duarte του έχουν αφιερώσει έργα τους. Έχει διασκευάσει για κιθάρα αρκετά ‘ξεχασμένα έργα’ του Georg Philipp Telemann και του Domenico Scarlatti.

http://www.carlo-marchione.com/

Carlo Marchione plays Toccata de Pasquini, the 3rd part of Sonata (1990) by Leo Brouwer

Käppel and Turina

Hubert Käppel was born in 1951 in Germany. He studied classical guitar in Köln and Basil under Tadashi Sasaki, Konrad Ragossning and Oscar Ghiglia. He takes part in international festivals as a soloist and teacher. He has made many recordings and performs all over the world. He teaches at Köln Hochschule für Musik. In the past he also taught at the Hochschule für Musik Franz Liszt (Weimar). As a recognition of his contribution to the guitar world, the international guitar competition of Koblenz city has been named after him. For ten years he has been artistic director of Frechen International Guitar Festival. Moreover, he has transcribed baroque pieces by Bach and Kellner for guitar.

O Hubert Käppel γεννήθηκε το 1951 στη Γερμανία. Σπούδασε κλασική κιθάρα στην Κολωνία και τη Βασιλεία με τους Tadashi Sasaki, Konrad Ragossnig και Oscar Ghiglia. Συμμετέχει σε διεθνή φεστιβάλ ως σολίστ και ως διδάσκων σε master class. Εμφανίζεται σε ρεσιτάλ σε όλον τον κόσμο και έχει στο ενεργητικό του πολλές ηχογραφήσεις. Διδάσκει στη Hochschule für Musik της Κολωνίας (Γερμανία). Παλαιότερα δίδαξε και στη Hochschule für Musik Franz Liszt της Βαϊμάρης. Ο διεθνής διαγωνισμός κιθάρας της πόλης Koblenz μετονομάστηκε σε Koblenz International Guitar Competition Hubert Käppel σε αναγνώριση της προσφοράς του στον κόσμο της κιθάρας. Επί δέκα χρόνια υπήρξε καλλιτεχνικός διευθυντής του Διεθνούς Φεστιβάλ Κιθάρας στο Frechen της Κολωνίας. Επίσης έχει κάνει σημαντικές διασκευές προκλασικών έργων για κιθάρα (Bach, Kellner κτλ.)

http://www.hubertkaeppel.de

Joaquin Turina (1882 – 1949) was a Spanish composer who lived during the first half of 20th century. At first he started studying pharmacy to please his parents. Soon he quited and devoted himself to music, studying piano and composition in Seville. He soon became famous for his works and decided to move to Madrid to continue his studies at Real Conservatorio Superior de Música and pursue his career in music. In 1905 we find him in Paris. There he collaborates with two other famous Spanish composers, Isaac Albéniz and Manuel de Falla. They all share the same motivation to seek inspiration in traditional Spanish music. In 1930 Turina is a famous composer and is appointed professor of composition at Real Conservatorio. He has been honored many times by the Spanish government for his contribution to the art of music. His works for guitar are a few but very important however, bearing a vivid Spanish color: Sevillana (1923), Fandanguillo (1926), Rafaga (1930), Sonata (1931) and Homenaje a Tarrega (1932). In these works he manages to employ in a very effective manner the technical particularities of the instrument.

Ο Joaquin Turina (1882 – 1949) ήταν Ισπανός συνθέτης των αρχών του 20ου αιώνα. Αρχικά ξεκίνησε να σπουδάσει φαρμακευτική για να ικανοποιήσει έτσι την επιθυμία των γονιών του. Σύντομα όμως τα παράτησε και αφοσιώθηκε στη μουσική, σπουδάζοντας πιάνο και σύνθεση στη Σεβίλλη. Σύντομα άρχισε να γίνεται διάσημος για τις συνθέσεις του και αποφάσισε να μετακομίσει στη Μαδρίτη για να συνεχίσει τις μουσικές σπουδές στο Real Conservatorio Superior de Música και να κυνηγήσει την καριέρα του.Το 1905 πηγαίνει στο Παρίσι. Συνεργάζεται στενά με δύο άλλους διάσημους Ισπανούς συνθέτες της εποχής, τον Isaac Albéniz και τον Manuel de Falla και προσπαθούν να αναζητήσουν έμπνευση για τις δημιουργίες τους στην παραδοσιακή ισπανική μουσική. Το 1930 ο Turina είναι πλέον διάσημος συνθέτης στη χώρα του και γίνεται καθηγητής σύνθεσης στο Ωδείο της Μαδρίτης. Τιμήθηκε από την Ισπανική κυβέρνηση πολλές φορές για τη προσφορά του στη μουσική τέχνη. Έχει γράψει λίγα αλλά σημαντικά έργα για κιθάρα με έντονο ισπανικό χρώμα, στα οποία αξιοποιεί πολύ καλά τις τεχνικές δυνατότητες του οργάνου: Sevillana (1923), Fandanguillo (1926), Rafaga (1930), Sonata (1931) και Homenaje a Tarrega (1932).

Hubert Käppel plays Sevillana, op. 29 by Joaquin Turina

Fisk and Sagreras

Eliot Fisk was born in 1954 in Philadelphia. He has been the student of famous guitarists such as Andrès Segovia, Oscar Ghiglia and Alirio Diaz. He made his debut in New York in 1976, while in 1980 he won the first prize in Gargnano International Guitar Competition (Italy). He has taught at Köln Hochschule für Musik and since 1989 he is a guitar professor at Salzburg Universität Mozarteum and New England Conservatory of Boston. Eliot Fisk has contributed to the broadening of guitar repertoire, transcribing various works by Bach, Haydn, Mozart, Paganini, Beethoven and Scarlatti. He has cooperated with musicians from various music worlds; jazz, flamenco, world music. In 2006 he was honored by the Spanish government with the “Cruz de Isabel la Catolica” for his contribution to the promotion of Spanish music.

O Eliot Fisk γεννήθηκε το 1954 στη Φιλαδέλφεια των Η.Π.Α. Καθηγητές του υπήρξαν οι Andrès Segovia, Oscar Ghiglia και Alirio Diaz. Έκανε το ντεμπούτο του στη Νέα Υόρκη το 1976, ενώ το 1980 κέρδισε το πρώτο βραβείο στο Διεθνή Διαγωνισμό Κιθάρας του Gargnano της Ιταλίας. Έχει διδάξει στη Hochschule für Musik της Κολωνίας και από το 1989 είναι καθηγητής κιθάρας στο Universität Mozarteum του Salzburg στην Αυστρία και στο New England Conservatory στη Βοστώνη. Ο Eliot Fisk έχει συμβάλλει στη διεύρυνση του ρεπερτορίου της κιθάρας, διασκευάζοντας ο ίδιος για κιθάρα, διάφορα έργα των Bach, Haydn, Mozart, Paganini, Beethoven και Scarlatti. Έχει συνεργαστεί και με μουσικούς από το χώρο της jazz, του flamenco και του world music. Το 2006 τιμήθηκε από την Ισπανική κυβέρνηση με τον τίτλο “Cruz de Isabel la Catolica” για την προσφορά του στην προώθηση της ισπανικής μουσικής δημιουργίας.

http://www.eliotfisk.com/

Julio Sagreras (1879 – 1942) was an Argentinian guitarist and composer. He had the first music lessons near his father, Gaspar Sagreras, and later he graduated from the Academy of Fine Arts in Buenos Aires, where later he returned as a professor. He was the one to found the first Guitar Association of Argentina. His greatest contribution is the six-volume educational series Lecciones de Guitarra, still in use as material in the pedagogy of classical guitar.Traditional music and dance styles of Argentina such as tango, zamba or vidala have served as sources of his creative inspiration.

O Julio Sagreras (1879 – 1942) ήταν Αργεντινός κιθαρίστας και συνθέτης. Πήρε τα πρώτα μαθήματα μουσικής δίπλα στον πατέρα του, τον Gaspar Sagreras και στη συνέχεια αποφοίτησε από την Ακαδημία Καλών Τεχνών του Buenos Aires (Αργεντινή), όπου αργότερα έγινε και ο ίδιος καθηγητής. Ίδρυσε την πρώτη Ένωση Κιθαριστών της Αργεντινής. Η μεγαλύτερη συνεισφορά του είναι η παιδαγωγική σειρά σπουδών και ασκήσεων 6 τόμων με τον τίτλο Lecciones de Guitarra που χρησιμοποιούνται μέχρι σήμερα στη διδασκαλία της κιθάρας. Οι συνθέσεις του για κιθάρα αντλούν έμπνευση από παραδοσιακά μουσικοχορευτικά είδη της Αργεντινής, όπως το tango, η zamba ή η vidala.

Eliot Fisk plays El Colibri (a bird type of the Americas)

by Julio Sagreras

Desiderio and Domeniconi

Italian guitarist Aniello Desiderio was born in Napoli in 1971. He began studying the guitar when he was very young. After his first recital at 8 years old, the music critics described him as a guitar child prodigy. Since then, Desiderio has won 18 first prizes at variouw international guitar competitions (Madrid, Benicasim, Havana, Tokyo etc.). He has performed all over the world. His recordings are available from KOCH, FRAME, WOKU, ADORO (he owns this one). He teaches at the International Koblenz Music Academy (Germany), at Conservatorio Domenico Cimarosa (Avellino, Italy) and at the Cosenza Music University (Italy), as well as in many guitar festivals.

Ο Ιταλός κιθαρίστας Aniello Desiderio γεννήθηκε στη Νάπολη το 1971. Ξεκίνησε μαθήματα κιθάρας από πολύ μικρός. Όταν έδωσε την πρώτη του συναυλία στα οκτώ του χρόνια, οι μουσικοκριτικοί έκαναν λόγο για ένα παιδί-θαύμα της κιθάρας. Έχει κερδίσει 18 πρώτα βραβεία σε διεθνείς διαγωνισμούς (Μαδρίτη, Benicasim, Havana, Τόκιο κ.ά.). Έχει δώσει ρεσιτάλ σε όλον τον κόσμο.
Οι ηχογραφήσεις του κυκλοφορούν από τις δισκογραφικές εταιρείες KOCH, FRAME, WOKU, ADORO (είναι η δική του δισκογραφική). Διδάσκει στη Διεθνή Μουσική Ακαδημία του Koblenz της Γερμανίας, στο Conservatorio Domenico Cimarosa του Avellino της Ιταλίας και στο Πανεπιστήμιο Μουσικής της Cosenza στην Ιταλία, καθώς και σε πολλά κιθαριστικά φεστιβάλ σε όλον τον κόσμο.
www.aniellodesiderio.net

Italian guitarist, improviser and composer Carlo Domeniconi was born in 1947 in Cesena, Italy. He studied the guitar at Rossini Conservatory and composition at the Berlin University of Arts, where he then worked as a professor for 20 years. Later, he traveled to Turkey where he was enchanted by the local culture. At Istanbul Conservatory he undertook the initiative to found the Guitar School. His compositional style was deeply influenced by Turkish music. His work Koyunbaba is a characteristic example, the most famous of his works which established him as a guitar composer. Other important guitar compositions are Variations on an Anatolian Folksong, Hommage a Jimmy Hendrix, Water Music, Toccata in Blue, Concerto Mediterraneo etc.

Ο Ιταλός κιθαρίστας, αυτοσχεδιαστής και συνθέτης Carlo Domeniconi γεννήθηκε το 1947 στη Cesena της Ιταλίας. Σπούδασε κιθάρα στο Rossini Conservatory και σύνθεση στο Berlin University of the Arts, όπου έπειτα εργάστηκε ως καθηγητής για 20 χρόνια. Αργότερα, ταξίδεψε στην Τουρκία, που τον μάγεψε με τον πολιτισμό της. Στο Ωδείο της Κωνσταντινούπολης ήταν αυτός που ίδρυσε τη Σχολή Κιθάρας. Τα τούρκικα μουσικά ακούσματα επηρεάσαν έντονα και το συνθετικό του ύφος. Η Koyunbaba είναι το έργο που τον έκανε περισσότερο γνωστό στον κόσμο της κιθάρας. Άλλα γνωστά του έργα είναι τα Variations on an Anatolian Folksong, Hommage a Jimmy Hendrix, Water Music, Toccata in Blue, Concerto Mediterraneo κ.ά.

http://www.my-favourite-planet.de/carlodomeniconi/

Aniello Desiderio plays the last part (IV. Presto) of Koyunbaba, op. 19 (Ποιμένας) by Carlo Domeniconi (1985)